Babciu
Dzisiaj my mieszkamy w Twoim domu
W Twoim ogrodzie sadzimy kwiaty
Kłaniamy sie sąsiadom
I pielęgnujemy o Tobie marzenia
Tak nam żal
Że Ciebie już nie ma
Twój stary zegar
Odmierza nam godziny
Wierzymy
Że biciem odgania złe moce
Wiesz Babciu
Że Twoja stara jabłoń
Wciąż rodzi wspaniałe owoce?
wiersz „Babcia Ewa” z tomiku „Ogród mojego serca” – Maria Tomas
Babcia Ewa
bardzo ładne wierszyki
pozdrawiam
Kwiaty………czy to nie jest dowód szacunku, uznania, czy to nie pomnik, nie z granitu na pokaz….ale kwiaty….. , które są symbolem życia, dojrzewania, dorastania, piękna? Świat nie jest wcale zły, świat nie jest wcale mdły … niech no tylko zakwitną jabłonie…….a w każdym jabłku będzie dusza Twojej babci……., która będzie kusiła do życia…będzie mobilizowała, będzie Twoim bodźcem……..będzie dla Ciebie darczyńcą….będzie w postaci jabłek słowami Twojej Babci…….